Często dyskutuje się o różnicach między wspólnym rozumieniem słowa a pojęciem tego samego słowa rozumianego przez duszę. Na przykład słowo habitus pochodzi z łaciny, gdzie to znaczy nawyki zachowania, rutyna. Każda osoba ma szereg pewnych nawyków, które przynoszą mu życie zamówienie. Na przykład poranna filiżanka kawy i oglądanie wiadomości. Następnie sprawdź swoje e-maile. Były chwile, kiedy po prostu brałem kawę i oglądałem wiadomości - to był okres „przed e-mailem”. Email to nowy dodatek do mojej starej dekady. Potem wezmę prysznic i wejdę do biura. Więc to mój normalny dzień.

Nawyki przywracają życie do życia

Wszyscy mamy swoje zwykłe procedury, które zmieniają się z czasem, ale procedury - zwyczaje - oznaczają dla nas kotwice lub lokalizatory. Utrzymują chaos, z którym wszyscy się zmagają. Nasze nawyki znajdują również odzwierciedlenie w naszym stylu życia:

,, Jestem biegaczem; Jem tylko żywność organiczną; W każdą niedzielę uczęszczam na nabożeństwa; Idę na spacer każdego ranka; Czytam codziennie po obiedzie; Drzemię każdego popołudnia o 16:00; Zaczynam pić codziennie o 17:00. ”

Nasze zwyczaje cielesne są dla ludzi wokół nas jako zielone lub czerwone na światłach. Muszą nauczyć się manewrować nimi wokół naszych mocno zakotwiczonych i starannie dopasowanych procedur. Wiele z naszych nawyków fizycznych jest kwestią wyboru i adaptacji. Możemy je zmienić, nawet jeśli założę się, że złamanie niektórych z nawyków będzie wymagało dużego wysiłku. Chociaż wyeliminowanie nawyków, takich jak narkotyki, hazard, alkohol, kłamstwo i oszustwo, jest czymś, czego nie można zrobić samodzielnie, nawet te złe nawyki można usunąć.

Najważniejsze nawyki serca

Wszystkie mają jedną wspólną cechę - są mobilne. Rządzą światem, ale mogą zostać zmieszani, zmienieni lub usunięci z twojego życia, jeśli chcesz. I odwrotnie, ilekroć nowe mogą zostać dodane do listy przyzwyczajeń. Z drugiej strony Habitus Maximus odnosi się do „najważniejszych nawyków twojego serca lub duszy”. Nie wybieracie świadomie tych nawyków, ale budzą się w was z powodu okoliczności lub wyuczonego zachowania. Są to główne nawyki, które, jeśli pójdziesz za tobą, uczynią cię przystojną, integralną istotą ludzką. Mogę dodać istoty „świadome duchowo”, ale duchowość jest osobistym wyborem każdego z nas.

Habitus maximus to nawyki wyrażające „kim naprawdę jesteś”. Podczas gdy zwyczaje cielesne nadają porządkowi życia, nawyki serca przynoszą porządek tobie jako człowiekowi. Są to wzory zachowania, naturalne dla twojej duszy. Powstają w dzieciństwie z dyskusjami z dorosłymi lub uczestnictwem w różnych sytuacjach, które powodują moment identyfikacji lub przebudzenia. Pokażę ci każdą z tych trzech opcji.

Rodzice pragną przekazać swoją mądrość i doświadczenie swoim dzieciom. Podobnie dzieci mają silną potrzebę zdobycia uznania od rodziców. Chcą być widziani i postrzegani przez rodziców. I rodzą się z wiedzą i uczuciem, że ich rodzice dadzą im największą ze wszystkich lekcji: Jak się nie zdradzić. Ta sztuka jest nauczana dzieci poprzez obserwację rodziców i wchłanianie ich zachowań, poprzez obserwowanie, jak rodzice radzą sobie ze strachem i pokusą z odwagą i godnością.

Pierwsza droga - rodzice podają nam przykład

Na przykład, gdy rodzic staje w obronie sprawiedliwości społecznej w pracy lub popiera kolegę, ponieważ jest to właściwa rzecz i traci pracę. Dziecko nie może nauczyć się zachowywać właściwie tylko za pomocą słów. Potrzebuje jego odwagi, aby został mu przekazany przez ojca i matkę. Must doświadczajcie odwagi i sprawiedliwości, które wlewają się w jego serce jako żywe wspomnieniai jako płynne złoto trafiają do jego duszy. Uczucia i wspomnienia tworzą to, co dziecko staje się w jego następnym życiu - tak jak jego prawy ojciec, jak również jego śmiała matka - stają się jego maksymalnym nawykiem. Stają się nawykami jego serca i duszy.

Sprawiedliwość i odwaga są dla niego prawdziwe, nie tylko w myślach i słowach. Są żywą energią psychiczną i umysłową, którą dziecko czuje przez ojca jako swoją kopię. Ojciec wpaja to dziecku, aby utrzymać swoją wewnętrzną wiarę, aby pozostać integralną osobowością. Musi żyć odważnie dla swojego ojca i dla swojego przyszłego syna. Wciąż jest wewnętrzny strach, że może się zdradzić. Ale mówi, że nie może zawieść swojego ojca ani syna.

Dzieci, które dorastają bez tego głębokiego przewodnictwa, przechodzą przez swoje życie z pewnym rodzajem pustki i gniewu, który cały czas próbuje się zidentyfikować. Wiedzą, że mają poczucie niekompletności od dzieciństwa, ale od czego? Ci, którzy kochają rodziców, często mówią: „Wiem, że moi rodzice mnie kochali, ale…”. Inni twierdzą, że nie byli wystarczająco kochani lub ich rodzice tak naprawdę ich nie rozumieli, ale wiedzą, że szukają tylko powodów - łowią minnows, jak mawiał mój ojciec. Ci, którzy przeżyli traumatyczne dzieciństwo, tracą życie.

Czują się niekompletni - nawet w przypadkach nadużyć, ponieważ po prostu nie doświadczyli rytuału przekazywania mądrości ze swojej duszy macierzystej do własnej. Nigdy nie doświadczyli doświadczenia przebudzenia, gdy moc rodzica łączy się z dzieckiem poprzez kosmiczny kanał serca i mówi mu:

„Jesteś częścią czegoś większego niż ty. To zależy od tego, co robisz i mówisz. Ten świat i zależy mi na tobie. Żyj poprawnie, bo to ważne.

Drugi sposób - widzę przykładowy przykład tego, czego nie chcę

Drugi sposób, w jaki można znaleźć maksymalny habitus, jeśli tak się stanie świadkiem czegoś, co rozpoczyna jego osobistą identyfikację. Czy możesz powiedzieć: „Nigdy nie będę taki”. Na przykład młody człowiek jest świadkiem przemocy lub zastraszania słabszego dziecka. Nikt nie przychodzi mu z pomocą, ponieważ wszyscy boją się agresora. Słabsze dziecko drży ze strachu, a dziecko - obserwator pełen gniewu, wstydu i smutku obiecuje: „Nigdy nie będę tyranem. Nigdy nie potraktuję człowieka w tak straszny sposób. I nigdy nie pozwolę innej osobie upokorzyć kogoś takiego. „ Wręcz przeciwnie, może się zdarzyć, że młody człowiek jest świadkiem aktu, z którym natychmiast się identyfikuje. „Chcę też być jednym z tych ludzi”.

Nie mówię tu o czczeniu sportowców i celebrytów. Mówię o doświadczeniu zobaczenia kogoś, kto ma odwagę powiedzieć prawdę pomimo surowych konsekwencji, lub zrobić właściwą rzecz, bez względu na to, jak inni radzą, by tego nie robić. Młoda dziewczyna była świadkiem takiego działania pomimo poważnych konsekwencji i opisała mi to w następujący sposób: „To prawie złamało mi serce. Ale nie mogłem jej pomóc. Wsadzili ją do więzienia. Wiedziałem, że ją tam pobiją, a może nawet umrą. Zrobiła to, aby reszta z nas mogła żyć w wolnym kraju. Obiecałem sobie, że nie umrze niepotrzebnie. Obiecałem sobie, że w swoim życiu postaram się zapobiec ludzkiemu cierpieniu. To mój sposób życia. „ Ścieżka tej kobiety - jej oddanie dla ludzkości - stworzyła jej maksymalny habitus: współczucie dla wszystkich ludzi, niestosowanie słów i myśli, hojność duszy.

Trzecia droga - osobiste doświadczenie

Trzeci sposób, w jaki budzi się jego maksymalny habitus osobisty udział. Bezpośredni udział osobisty jest zwykle kojarzony z czymś, co trwa jedno popołudnie lub wieczór, być może z piłką szkolną. Ale w tym przypadku mam też znacznie dłuższe doświadczenie, na przykład uczestniczenie w pewnej lekcji przez cały rok szkolny lub szczególna przyjaźń lub związek, coś, co było szczególnie trudne, a zatem bardzo kształtujące. Na przykład rok z niezwykłym nauczycielem, latem z dziadkiem lub ciotką często określa się jako czas magiczny. Nie tylko z powodu ukochanego związku, który się uformował, ale także z powodu przebudzenia, które nastąpiło w nim. Ten czas będzie pamiętany z różnych powodów, ponieważ to dla niego znaczyło „Zmiana życia”.

Zapytaj dorosłych o ich wyjątkowy okres i co to było „zmieniające życie”. Najczęściej przypominają sobie rozmowę, w której coś się wydarzyło lub uczą się czegoś, co zmieniło ich życie. Moimi słowami dano im mądrość, która ich obudziła. Pewien mężczyzna powiedział mi, że jego rodzice wysłali go na obóz letni jako legitymację szkolną do raportu szkolnego w wieku trzynastu lat. Tego lata uratował życie chłopcu topiącemu się w rzece. Chłopiec przeszukał go kilka dni później i powiedział: „Wow, uratowałeś mi życie. Myślę, że teraz musimy żyć w szczególny sposób, ponieważ Bóg posłał cię, aby mnie zbawić. „

„Myślałem, że oszaleję, ale potem poczułem niesamowity spokój. Tego dnia świat wydawał mi się taki piękny. Potem obiecałem żyć dobrze i to wystarczy. „

Wniosek - porady

A co z tobą, czy znasz swoje nawyki? Spróbuj wziąć kartkę papieru i ołówek, przejść przez wszystkie 3 sposoby i intuicyjnie zanotować, co przyjdzie ci do głowy dla każdego nawyku, nie myśl. Dopiero później spójrz na swoje notatki i spróbuj poszerzyć je w głowie (czasem możesz być zaskoczony tym, co podpowiada intuicja) i oceń, czy poprawiają one Twoje życie, czy wręcz przeciwnie, utrudniają rozwój. Zawsze jest odpowiedni czas na zmianę…

Wskazówki ze sklepu internetowego Sueneé Universe

Olaf Jacobsen: Konstelacje rodzinne w praktyce psychoterapeutycznej

Jeśli chcesz pozbyć się nieprzyjemnych uczuć w związku partnerskim, rodzinnym i zawodowym, znajdziesz w tej książce niezbędną wiedzę i techniki. Korzystając z licznych przykładów z codziennych sytuacji, pokazuje nam możliwości uczenia się wyraźnego rozszerzania własnych uczuć na uczucia innych ludzi.

Olaf Jacobsen: Konstelacje rodzinne w praktyce psychoterapeutycznej

Heinz-Peter Röhr: Warunkowe dzieciństwo - przywrócenie zaufania

Każda osoba powinna doświadczyć piękne dzieciństwo. Jeśli tak nie jest, może to mieć konsekwencje w okresie dojrzewania i dorosłości. W swojej publikacji Heinz-Peter Röhr proponuje proste rozwiązania, które mogą pomóc takim osobom w wyzdrowieniu pewność siebie i niezależność.

Heinz-Peter Röhr: Warunkowe dzieciństwo - przywrócenie zaufania